Twee weken oud! (1 januari 2007)

Vandaag zijn ze al weer twee weken oud. Wat gaat dat snel hé!
De oogjes zijn steeds meer open en ze beginnen nu ook langzaam meer te lopen. De kop wordt nu vaker geheven en omhoog gehouden. De oortjes die voorheen nog tegen de kop geplaatst
stonden komen nu ook steeds meer naar voren te staan.



Links is het reutje en dus rechts het teefje. Nog steeds is het teefje groter, zwaarder en lichter van kleur. Dat ze met zijn tweeen zijn heeft wel als gevolg dat het reutje al 1400 gram weegt en het teefje al iets meer dan 1500 gram is.
Behoorlijke puppen dus voor 14 dagen.





Het teefje probeerd al wat vaker omhoog te komen. Lijkt ook wel of zij zich makkelijker laat fotograferen.



Het reutje met zijn donker snoetje.



Mama Mika houd alles goed in de gaten en kijkt soms ook nog een beetje verbaast als ze van die raare geluidjes maken. Probeerde een leuke foto van het reutje te maken maar die vond het weer nodig net in een handdoek weg te duiken. (En anders zit Mika er wel met haar grote kop voor)

Oogjes gaan open! (30 december 2006)

Langzaam beginnen de oogjes open te gaan. Ze kunnen nog niet zien, maar het begint nu wel langzaam te komen.



Net gegeten en nu samen lekker slapen.









Samen met mama knuffelen. Deze foto’s zijn van gisteren en vandaag, dus hier zijn ze 11 en 12
dagen oud.

Drinken, drinken, drinken (26 december 2006)

Ze groeien zo hard!



Maar ja het enige wat je te zien krijgt als je bij ze bent is dit, drinken, drinken, drinken. (7 dagen)



Ligt een beetje vreemd, maar blijkbaar wel lekker. (7 dagen)



Lekker samen met mama (8 dagen)



Teefje, dikkerd is het al hé! (8 dagen)



Foto van vandaag (9 dagen), goed te zien dat ze al behoorlijk gegroeit zijn. Teefje zit al over de kilo, het reutje bijna.



Ook vandaag (9 dagen)
Goed te zien is hier het litteken van de keizersnede.

Dag 5 (23 december 2006)

De pups groeien goed!
Bijna elke keer als ik de ruimte in loop waar mams met haar kroost ligt, dan liggen ze zich vol te drinken.
Het teefje, bij de geboorte 482 gram, was vanmorgen 789 gram en het reutje, bij de geboorte 408 gram, was vanmorgen 616 gram. Beide dus al flink toegenomen.
De kleur van het teefje wordt al lichter, zoals op de foto’s te zien is, het reutje is nog vrij donker.
Foto’s zijn van vandaag.

Dag 5






Lief hé, kan er uren naar kijken.

De derde dag! (22 december 2006)

Eindelijk een nachtje goed geslapen! Vanmorgen meteen toen ik wakker werd naar Mika gegaan.
Kwispel, kwispel toen ik binnen kwam met tussen haar poten twee knorrende hummeltjes.
Gelukkig alles is goed gegaan vanacht. Meteen even gewogen en weer waren ze flink in
gewicht toe genomen!!!
Maar ja wat wil je, melk in overvloed zo met zijn tweeën.
.

Het teefje

Het reutje

Pupjes geboren (21 december 2006)

Nou ze zijn geboren hoor maar het wordt een heel verhaal dus ga er maar even voor zitten.
Dinsdag morgen om 07.15 uur is de eerste pup geboren.



Een wolfsgrauw teefje van 480 gram. De geboorte van deze liep heel voorspoedig, echter de tweede liet
veels te lang op zich wachten. Uiteindelijk de dierenarts gebeld en ik moest meteen komen….een
keizersnede. Als een gek er heen gereden met Mika en de pup.
Werd eerst een röntgenfoto gemaakt om te zien hoeveel pups er waren, uiteindelijk nog drie pups.
Uiteindelijk met  vier pups en Mika weer op huis aan. Ergste achter de rug…… dacht ik nog!!!!
NIET DUS………
In eerste instantie dronk het allemaal goed, Mika wilde er in eerste niets van weten maar dat is niet gek na een narcose, uiteindelijk kroop ze er toch weer bij en werden de pups gevoed en verzorgt.
Mika aan het infuus.



‘s Nachts erbij geslapen omdat ik er toch niet helemaal gerust op was, Mika was soms behoorlijk lomp.
Af en toe een pup weer terug leggen omdat die te ver verwijdert was. Volgende middag ging het mis, een reutje lag er dood tussen. (De op één na grootste pup).
Nou dat was dus de volgende tegenslag, de hoop nu gevestigd op Mika en de andere drie pups.
‘s Avonds vond ik één teefje al veel te sloom, deze met flesvoeding proberen bij te trekken zodat ze zelf voldoende kracht zou hebben om van de tepel te drinken.
De hele nacht door fles voeding gegeven om de 1.5 uur. Helaas vanmorgen was ook zij dood.
(Dit was de grootste van het nest, zij was ook diegene die zorgde voor een keizersnede).
Nu werd het me toch allemaal te veel, Mika en ik hebben het wel te voorduren gekregen.



Erg heftig allemaal, alles komt voor het eerst op je af en dan ook nog op deze manier.
Ondertussen al vier nachten niet meer geslapen. Nu begon ik me weer zorgen te maken om die andere twee, deze waren wel vanaf het begin erg levendig en ze leken goed te drinken.
Leek er vanmorgen nog op dat Mika te weinig melk zou geven maar door het bezoek aan de dierenarts ben ik gerust gesteld.
Voldoende melk zou ze geven en nog even voor de zekerheid een extra spuit.
Echo gemaakt van de buik van Mika en ook dit zag er goed uit. Hoop dat nu dan voor ons het genieten kan beginnen. De volgende twee foto’s zijn van het teefje (eerst geborene) en het
over gebleven reutje.

Beweging van de pupjes (10 december 2006)

Vandaag heb ik voor het eerst de pupjes voelen bewegen. Mika lag lekker languit en met één hand onder haar buik kon ik regelmatig de bewegingen van de pups voelen.
Heel grappig gevoel eigenlijk en daarbij realiseerde ik me weer even dat het nu toch echt niet lang meer duurt. Begint nu langzaam op het eind te lopen, ongeveer volgend weekend is het alweer zo ver.
Langzaam beginnen de haren onder haar buik uit te vallen en de tepels zwellen al op.
Tussen de achterste tepels begint al zo’n geul te komen.







De hele kraamkamer is nu zo ver klaar en alles is in huis. ‘s Nachts slaapt Mika in haar werpkist en overdag trekt ze  zich daar ook wel eens terug, gelukkig heeft ze er dus geen hekel aan.
Dus nu is het wachten tot ze zo ver is.

Beetje ziek! (4 december 2006)

Gisteren morgen had Mika zoals ik al geschreven had overgegeven. Niets aan de hand, normaal gesproken.
Gisteren middag wilde ze al niet zo goed eten maar ze at toch haar bakje leeg.
Daarna begon het dus…… tot gisteravond laat de hele tijd overgeven.
Niets bleef er binnen, geen eten en geen water.
Begon me toch stiekum een beetje zorgen te maken, ze lag naast me op de bank een beetje te kreunen.
Reageerde eigenlijk op niets en de andere honden mochten niet in de buurt komen.
Met een niet zo’n lekker gevoel ben ik ‘s avonds gaan slapen in de hoop deze ochtend een andere Mika aan te treffen.
Gelukkig vond ik vanmorgen een kwispelende Mika in haar werpkist. Vol enthousiasme liep ze met me mee om Dhungar en Alice te begroeten.
Daarna nog even een bakje voer opgegeten en ze was weer helemaal de oude……..GELUKKIG!

Buikje (3 december 2006)

Mika begint nu al een behoorlijk buikje te krijgen al valt het niet mee dit duidelijk op de foto te krijgen.
Ik heb een paar pogingen gedaan.







Vanaf gisteren is ze ‘s morgen ook een beetje misselijk. Ze heeft gisteren en vandaag dus ook al moeten overgeven.Terwijl ze gisteren nog de hele dag door honger had is ze vandaag minder enthousiast op haar eten.
Ik ga haar nu langzaam meer te eten geven. Ze krijgt haar vlees voer en als extra krijgt ze brokjes erbij.
Zelf had ze vandaag geen zin in haar brokjes maar die andere twee hoefde het niet in hun hoofd te halen deze brokje op te eten.
Normaal snauwt ze die andere weg maar vandaag was ze echt link. Flink de tanden laten zien en erg gemeen grommen.
Dhungar en Alice twijfelde dus ook geen moment en dropen meteen af.
Goed teken dus…. ze komt goed voor haar zelf op.

Werpkist (26 november 2006)

Nou de werpkist is alvast klaar en staat op zijn plek zodat Mika er langzaam aan kan wennen.
De kist op zich zal niet zo’n probleem zijn maar de plaats in huis waar hij staat zal nog effe wennen zijn voor haar. Hij staat namelijk in het gedeelte waar de kattenbakken staan en waar de honden dus niet mogen komen.
Misschien dan een beetje een vreemde keuze om haar daar te laten bevallen maar dit plekje

is nou eenmaal een rustig plekje in huis. Lekkere temperatuur, niet te ver van ons vandaan en
ze zal hier rustig de eerste twee weekjes door kunnen brengen.



Voorkant bestaat uit twee delen waarvan er nu één uit is.
Mika kan er nu makkelijk uit en de pups niet. Zijkant zit nog een plankje dat weg kan zodat ook de pups eruit kunnen.



Nu met de plank ervoor. (En een nieuwsgierig Poezie) De katten mogen dadelijk niet meer in deze ruimte komen en de kattenbakken worden verwijderd.
We weten alleen nog niet of we de extra rand nog moeten maken. (De rand die voorkomt dat Mika de pups dood drukt tegen de zijkant.)
Ga ik nog even informeren bij de ervaren Saarloosfokkers.

mika gedekt (18 oktober 2006)

Nou ondertussen is Mika nu dus vier keer gedekt door Dhungar. (In drie dagen)
Maandag was het voor de eerste keer zo ver.
‘s Morgens was ik naar de dierenarts geweest voor een progresteron test. (Bloed wordt afgenomen en aan de hoeveelheid hormonen in het bloed kunnen ze dan ongeveer zeggen wat het juiste tidstip van dekken zou moeten zijn).
Net als ik op het punt sta de dierenarts te bellen voor de uitslag zitten Mika en Dhungar vast na de eerste dekking.
Mika behoorlijk ongeduldig, want die wil maar één ding en dat is loskomen. Ze wordt uiteindelijk wat kalmer en na 15 min.komen ze los.
Helemaal happy natuurlijk bel ik de dierenarts….. die meteen weer voor een domper zorgt door te zeggen dat Mika waarschijnlijk haar vruchtbaarste periode alweer gehad heeft.???? tja wat moet ik daar nu weer mee.
Eerder hebben ze geen aangestalte gemaakt, zowel Dhungar als Mika niet dus ik neem aan dat het dan gewoon niet zo ver geweest is. Kan ze toch ook niet dwingen.



De volgende dekkingen zijn allemaal goed verlopen, ze blijven na de dekking rustig staan totdat ze weer los komen. Het valt alleen niet mee om zowel een reu als een loopse teef in huis te hebben.
Dhungar is nogal luidruchtig als hij Mika niet ziet. ‘s Nachts slaapt hij bij ons op de slaapkamer omdat ik ze niet samen alleen wil laten.
We hebben Dhungar ‘s nachts buiten geprobeerd maar daar jankt hij de hele buurt bij elkaar.
Mika boven en hij beneden dan is hij in staat het huis te verbouwen. (Wat hij inmiddels wel met het buitenkennel aan het doen is.)
Kun je nagaan als we niet willen dat ze gedekt wordt…. hellluuuuup!
Ik denk dat er dan ��n van de hondjes moet gaan logeren.
Nu moeten we maar geduldig afwachten totdat de dierenarts kan voelen of de dekkingen gelukt zijn…. zucht…..
Geduld is een schone zaak zeggen ze toch?